zaterdag 19 januari 2019

Mag het nog?


Veerkracht, durf en nieuwsgierigheid


Vorige week was de vraag "Mag het nog?" bijna dagelijkse kost. Hooguit één à twee weken per jaar hoor je die vraag. En na verjaardagen.
Nou, ik trek mij er niets van aan. Ik stuur nu (pas) mijn welgemeende nieuwjaarsgroet!

2018 gaf ik een veerkrachtige wens mee en die bleek ook knetterhard nodig. Het was geen gemakkelijk jaar met veel onverwachte verdrietige gebeurtenissen.
Dus die veerkracht houden we er nog maar even in voor 2019, maar wel aangevuld met een fikse portie durf en nieuwsgierigheid. Afgelopen zomer kwamen die mij vergezellen tijdens de feest-Jump! die Ineke Hurkmans van Jump! Movement hier kwam vieren @BijTasAanTafel.

Opporren

Tijdens de Jump! sprak ik de wens uit meer te willen gaan staan - op een podium misschien wel - om mensen te enthousiasmeren ofwel op te porren om de dingen te doen die ze niet doen terwijl dat vaak zo zoooonde is omdat het zo leuk kan zijn. Kijk maar naar mij :) Voor ik het wist buitelden de wonderlijkste avonturen door mijn leven!


Hartewens

Binnen een week had ik mij aangemeld om op Theaterfestival de Parade in Utrecht parade te lopen, als Barbarella nog wel. Op de Parade werken was echt een wens die ik al jaren koesterde maar waarvan ik dacht dat ik daar als Sarah+ toch echt te oud voor was. Het was werkelijk fantastisch, wat een plezier hebben we gehad in die zinderende zomerweken!






Woesj!

Aan het eind van de zomer werd het Internationale Literatuur Festival georganiseerd in Utrecht. Ik deed mee met de Voorleesmarathon waarbij 1000 vrouwen voorlazen uit Anna Karenina (podium pakken!). Bovendien kreeg ik de kans om Julian Barnes (zijn boek Flauberts Parrot stond op mijn Engelse leeslijst van Engels meer dan dertig jaar geleden) te spreken en te verrassen met het meebrengen van een boek wat de eerste Nederlandse vertaling van zijn oeuvre bleek. Wat een leuk moment en wat een geweldige energie gaf dat! Woesj!


CD-presentatie Vuurvlinder - Wat een eer!

In februari was het net uit haar cocon gekropen trio Vuurvlinder te gast @BijTasAanTafel. Drie stoere dames die het in het najaar presteerden om hun eerste plaat uit te brengen. 
En wie kreeg de eer om deze feestelijk gelegenheid te presenteren?! 



Wat doe je niet?

Als je mij vraagt wat ik doe, vertel ik dat ik de vraag stel: "Wat doe je niet?" Maar als ik die vraag aan mijzelf stel dan stop ik twee vingers in mijn oren en zeg vlug "lalalala". Kop in het zand dus. Een beetje spelevaren o.k., maar het plan om workshops met dit thema serieus vorm te geven daar liep ik steeds voor weg.
Toen ik dit najaar een lieve vriendin opzocht in het ziekenhuis keek ze mij opeens doordringend aan en zei:"Weet je wat ik zo mooi vind als Pippi zegt: `Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan'!" Deze woorden en haar levenslust heb ik voor altijd een plekje in mijn hart gegeven en helpen mij als ik twijfel of ik iets wel of niet zal doen.
Dus ik ga het doen: op vrijdag 1 februari aanstaande geef ik een workshop in De Krachtfabriek, een prachtig initiatief hier in Houten.



Spontaniteit geeft het leven sjeu

Ik heb op de middag van de Jump! weer ervaren dat als iets anders gaat dan je had bedacht je ook heerlijk verrast kunt worden! Hier het recept voor een zalig misbaksel:

Men neme:
4 eiwitten
2 dl suiker
1 dl poedersuiker

Alles goed stijfkloppen in een vetvrije kom. Het schuim verdeel je over twee met bakpapier beklede vormen tot mooie suikerkastelen. Een uurtje bakken op 130 graden.

Dan klop je slagroom, rooster je amandelschaafsel, breek je een stuk super pure chocolade in kleine stukjes (raspen kan ook) en bouw je een mooie taart. Begin met een schuimbodem, doe hier lekker veel slagroom op en bijvoorbeeld kersenvlaaivulling.Vervolgens leg je er de tweede schuimlaag op en versier alles je met nog meer slagroom en geraspte chocola.
Nu is het al een feestje maar het kan altijd leuker!
De bel gaat: de gasten zijn er! Leg de taart op een taartplateau en houd deze met één hand vast en omhels je gasten hartelijk terwijl je spontaan de taart van het plateau laat glijden....
Splash! Kan niet missen: de perfecte @BijTasOpDeVloerTaart!

Spontane variatie op Eton Mess

Mijn wensen voor jou voor 2019

Mag het nog? Ja ik doe het! Ik wens je voor 2019 veel veerkracht, durf en nieuwsgierigheid!
Vertel mij maar eens @BijTasAanTafel hoe dat bevalt! Want mensen ontmoeten, je met een ander verbinden geeft het leven pas sjeu! Wees welkom! Dat kan ook weer op zondag 17 maart tijdens het  huiskamerconcert van Vita & Jaime. 

maandag 1 januari 2018

De stilte daar zit muziek in

Nieuwsgierigheid is de basis van flexibiliteit


Nieuwsgierigheid

"Nieuwsgierigheid is de basis van flexibiliteit. Met een open mind kun je de lucht van de zwaarste stormen klaren." Dit schreef ik dit afgelopen najaar toen ik in het oog van een onwaarachtige orkaan de stilte wist te hervinden.

Verscholen achter een kunstwerk van Claire Morgan in het Noordbrabants Museum

Resilience

Het woord dat mij in 2017 kracht gaf en dat ik ook zeker meeneem in dit nieuwe jaar is resilience. In de nazomer had ik het geluk twee dagen door te brengen bij het Centrum voor Mindfulness in Amsterdam. 
Een woord dat op beide dagen weerklonk is resilience: veerkracht.
Zeg het maar eens hardop. Het zal je verbazen hoe prettig dat voelt. `Re' alleen al kietelt zo lekker, de snerpende s-klanken toveren een glimlach op je gezicht, en dan die terugkerende`ie'! Alleen door het uit te spreken wordt er iets aangewakkerd. En dat is waar het bij resilience om gaat. Gewaarworden van je veerkracht!

Mindfulness

Hoewel ik dolgelukkig op 19 mei mijn Sarah mocht vieren omringd door heel veel geliefden was het niet altijd feest zullen mijn Facebook-vrienden (dus niet altijd feest-boek) hebben gemerkt. Belangrijker nog dan dit te delen met anderen is aan jezelf erkennen dat het niet meer zo goed gaat.
Mindfulness kan daarbij helpen. Een behulpzame oefening is gaan zitten waar je mee zit. Dat vind ik het mooie van mindfulness. Het werkt voor mij net even anders dan bij een mooie meditatie waarbij je tot rust kunt komen door weg te gaan van je sores door een prachtige plek te visualiseren. Ook heel prettig natuurlijk, denk je eens in om nu op een zonovergoten plek in een frisgroen bos aan de rand van een klaterend bergbeekje te zitten..

Mindfulness leert mij naar mijzelf te luisteren en door de ruimte die daardoor ontstaat er ook beter voor anderen te kunnen zijn. 
Drie minuten ademruimte nemen helpt terug te veren, de draad op te pakken, vanuit het diepste donker door een kiertje het licht te zien en daar voorzichtig naar terug te keren. Het vergt wilskracht, moed en besef dat het leven oefenen blijft en dat het dus ook af en toe niet goed gaat. Leren vertrouwen op je veerkracht en nieuwsgierig vooruit durven kijken.
Mindful leven vraagt dagelijkse oefening. Voor je het weet ga je op in de maalstroom van het leven, zoals Edel Maex het zo treffend noemt. De maalstroom die je meesleurt in de verwachtingen van alledag en allemaal. Daarom deel ik voor de liefhebbers hier een 
oefening van een man die mij al jaren inspireert.




De stilte daar zit muziek in

Maar genoeg zieleroerselen van deze dame... In de stilte vervulde mijn hart zich weer met het verlangen het plezier en de troost van mooie muziek te delen.
Nu blijkt dat stilzijn en bij elkaar komen heel goed samengaan dus ik ben reuze enthousiast weer twee (!) huiskamerconcerten te mogen aankondigen

Op zondag 18 februari treedt Emily van Orsouw (mijn geweldig inspirerende zangjuf!) op met haar nieuwe kwartet! Vaker was zij al te horen in Houten met het trio Tijgerlelie.
Nu ontpopt Vuurvlinder zich @BijTasAanTafel
Vier mooie dames, die waar, zwaar en vederlicht zijn.. brengen mooie meerstemmige liedjes met een lach een traan.
Vuurvlinder wordt gevormd door Emily van Orsouw, Hannelies Brasz, Janneke Juffermans en Angelique Smith-Tromp.


Vuurvlinder

Noteer ook alvast zondag 15 april! Het is mij een grote eer dat Esther & Mateusz gevraagd hebben of ze wederom bij mij mogen optreden. En niet zomaar.. Met blosjes van trots mag ik vertellen dat dan ook de pre-release van hun nieuwe CD plaatsvindt!. Jij kunt daar bij zijn!
Luister hier naar een van de prachtige liedjes van deze integere artiesten.




Wil je van de partij zijn, laat het mij het gauw weten dan vertel ik je meer over de kaartverkoop! Ook voor andere vragen of enthousiaste plannen kun je mij mailen: tasdoet@hotmail.com.  De deur staat op beide dagen open om 14.30 uur en de optredens zijn tussen 15.00 uur en 17.00 uur. Verder geldt het gebruikelijke concept: neem iets lekkers mee voor op tafel, ik bak ook een taart!



Sjáumst í 2018 @BijTasAanTafel!









maandag 19 december 2016

Een ontmoeting met een gouden randje...




Nog bijna 150 dagen en dan ziet Tas Sarah!



Afgelopen zaterdag vatten mijn moeder en ik het spontane plan op om gezellig koffie te gaan drinken in Utrecht. Binnen een half uur was ik in de stad en stond ik haar op te wachten bij de bushalte bij de bloemenmarkt op het Janskerkhof. En ja hoor, ze stapte inderdaad uit de bus en zij niet alleen, er was nog een bekende. 

Tot eind 2009 werkte ik bij Abrona Kunst, Lunch & Cadeau in Zeist. Ik werkte daar met veel plezier samen met mensen met een verstandelijke beperking in de kunstuitleen.

Gon Steenstra "Mien en Moniek" 1990 - aquarel


Een ontmoeting met een gouden randje!


De man die ook uit de bus stapte was Luc, een vriendelijke man die na een kort praatje zijn weg vervolgde maar mij nog even vlug wist te vertellen dat ik over 153 dagen 50 word!

Meteen herinnerde ik mij dat ik bij onze kennismaking in 2002 iets vergelijkbaars had ervaren. Hij vroeg toen naar mijn geboortedatum en wist mij vervolgens te vertellen dat ik op een vrijdag geboren ben! Wat is autisme toch een wonderlijk iets!

Wat een geluk als je het leven weet te vieren


Lachend en huilend van geluk zakte ik op het bankje in de bushalte. Mijn afscheid bij Abrona was toentertijd anders gegaan dan ik mij had gewenst. Deze bijzondere ontmoeting hielp mij er uiteindelijk echt een strik om te doen. Wat ben ik toch een geluksvogel dat ik zulke mooie mensen tref! 
Vervolgens togen moederlief en ik naar Carla's Conditorie om het leven te vieren met verse koffie en zalige huisgemaakte Zweedse mokka-merenguetaartjes. 

Carla's Conditorie 

Nog vijf maanden te gaan - en om precies te zijn vanaf morgen 150 dagen - en dan vier ik weer feest op vrijdag! 

zaterdag 19 november 2016

Nog zes maanden en Tas ziet Sarah!


  Tas sees Sarah in six months!


19 november 2016 - 19 mei 2017: nog een half jaar en dan zie ik Sarah!
't Voelt een beetje als Oud & Nieuw, dus hoogste tijd om goede voornemens te bepalen.
Zes maanden, wow wat kan ik nog allemaal doen om in topvorm aan mijn tweede helft te beginnen.

Ik heb in ieder geval goede genen: mijn beide grootmoeders Trui en Tubina werden ouder dan 90 en waren op hoge leeftijd over het algemeen nog goedlachs. Daarnaast ben ik bevoorrecht met een extra `oma', mijn lieve IJslandse vriendin Ágústa, die de 90 ook vrolijk passeerde en die mij leerde om te genieten van iedere dag!

Jammer genoeg kan ik niet meer vragen wat hun geheim was...
Deden ze iedere dag oefeningen, aten ze bewust minder suiker en was hun dieet rijk aan anti-oxidanten? Wanneer kwamen ze in de overgang, hadden ze last van opvliegers, wanneer kregen ze hun eerste grijze haren en hadden ze ook opeens een snor?
Ik kan mij in ieder geval geen prikkende kusjes herinneren..

Bijna 50!


Wat een geluk, dat besef ik mij maar al te goed.
Ik maak zoveel mooie dingen mee: ik organiseer bijzondere huiskamerconcerten, ik heb een baan waarin ik als ervaringsdeskundige mensen kan helpen die soms door schaamte voor hun huidproblemen minder lekker in hun vel zitten. Ik ben mamma, dochter, zus, tante, vriendin én bovendien verliefd! 
Ja, als ik in de spiegel kijk zie ik een vrouw in de bloei van haar leven!

Maar o wee als ik inzoom dan slaat de onzekerheid soms toe.
Is eindelijk het acné-tijdperk voorbij, zie ik nu opeens de gekste bultjes die de akelige naam ouderdomswratjes dragen, heb ik haartjes op mijn bovenlip - over mijn kin maar te zwijgen - , kan ik de rimpels onder mijn ogen niet meer gladstrijken en ja op mijn handen krijg ik ook pigmentvlekjes. En oei, kan ik wel over straat met die schilferende huid???

Hoera, ik ben normaal! Het hoort er allemaal bij in deze overgangsfase.
De zwaartekracht gaat gewoon zijn werk doen maar dat betekent nog niet dat ik er de brui aan ga geven, ik ben pas op de helft!
Dus mouwen opstropen en aan wie kon ik beter advies vragen dan aan mijn lieve collega's van Huidzorg Houten. 
Afgelopen week hebben ze mij onder de loep genomen en als het ware een Total Body Scan gedaan..
Op basis van de bevindingen is er een plan gemaakt voor een reeks behandelingen die ik zal ondergaan. De komende maanden ga ik daarover bloggen op www.huidzorghouten.nl.
En die schilfertjes... die zijn het gevolg van de eerste behandeling, een TCA-peeling. Nog even en ik heb weer een fris, nieuw velletje!

Maar wat ik de komende tijd vooral ga doen, is mij verheugen op mijn 50-feest!!!


Stevie Nicks is voor mij een grandioos voorbeeld hoe prachtig je ouder kunt worden!

Stevie Nicks - Sara











































49,5... nog even en Tas ziet Sarah!









woensdag 13 januari 2016

Magische jaren voor de boeg!



 foto: Dirk Schaap

Na de tropenjaren volgen de magische jaren


Na de tropenjaren volgen de magische jaren!
Kende je deze al?'
Ik nog niet maar ik begin er langzaamaan een beetje in te geloven!

2015 heeft mij bijna omvergeblazen.
Ik kan haast niet bevatten wat ik allemaal heb meegemaakt, wie ik allemaal heb ontmoet.
En dat allemaal doordat ik mijn nieuwsgierigheid op één heb gezet waar ooit angst overheerste.
Van stil naar luid, van klein naar groot, van dichtbij tot ver van mijn bed.
Heel veel cultuur en ook veel stil in de natuur (op IJsland, om de hoek in Nieuw Wulven en wel tien keer naar zee!) en vooral lachen, heel veel lachen!

Dierbaar moment


Een bijzonder dierbaar moment heb ik beleefd toen ik bij de vluchtelingenopvang met twee kinderen speelde zodat hun moeder rustig kleding kon uitzoeken. 
Even daarvoor had het meisje al spelende met haar poppenwagen een soort luchtaanval nagebootst.
Ik schrok ervan en realiseerde mij dat deze kinderen heel anders opgroeien dan mijn eigen schatten.
We tekenden zonnetjes, vrolijke gezichtjes, en ook weggetjes waar het jongetje met een autootje overheen reed. 
Opeens klonk zijn stem. Het was net alsof hij even alles vergeten was wat hij had meegemaakt en zong zo onbezorgd zoals alleen een kind kan zingen
Samen vergaten we even de oorlog en lieten ons warmen door de zon.

Huiskamerconcert @BijTasAanTafel 


Theater, muziek, cultuur lopen weer als een rode draad door mijn leven!
Naast natuurlijk de huiskamerconcerten @BijTasAanTafel, is er het een en ander bijgekomen: presenteren bij het cultuurprogramma van Omroep Houten, met Moepie en Toetie als dansende bardames bij Schiller Theater `Place Royale' en dan nu ook bestuurslid van de Cultuurnacht Houten (noteer: 2 april 2016)!

Ik vind het heerlijk om al het moois dat ik tegenkom te delen en de gasten een paar uurtjes te laten wegdromen.
Tijdens het 100e Pindaconcert bij Kees Wennekendonk stuitte ik op twee pareltjes...
Het is mij een grote eer dat ik mag aankondigen dat op zondag 28 februari Esther van Hees en Mateusz Pulawski een huiskamerconcert zullen verzorgen @BijTasAanTafel.
Wil je erbij zijn? Meld je even bij mij aan!

Back to the Magic Years


Begin dit jaar trad Anke Timmer op in mijn huiskamer. 
Ze verraste mij enorm toen zij mij vroeg mee te doen in haar videoclip!
Spannend natuurlijk want ik moest wel even de tekst "lipdubben".
Ja je kunt het laten... maar je kunt het ook gewoon doen en lol hebben!
Ik zei toch: lachen, veel lachen!! 
Dat ga ik ook weer doen in 2016. Doe je mee?







maandag 4 mei 2015

Beschikbaar én nieuwsgierig!

Beschikbaar


Beschikbaar - dat dit specifieke woord in de headline van je LinkedIn-profiel het verschil maakt, ondervond een vrouw die ik een tijd terug had gesproken over nieuw werk vinden.
Toen ze vertelde over haar baanverlies zag ze het niet meer zo rooskleurig in.
Solliciteren hoe werkte dat eigenlijk? Dat was iets van lang geleden.

Ik vertelde haar dat ik mijn baan bij Huidzorg Houten had gevonden via Facebook en dat ik zoveel lol beleefd had aan netwerken via LinkedIn.
Kijk maar op mijn profiel adviseerde ik haar en ga in groepen op LinkedIn deelnemen aan discussies.

Nieuwe uitdaging


Ze zei dat ze al weer een tijdje op zoek was naar een nieuwe uitdaging.
Ja,dat klinkt mij bekend in de oren.
Zijn we dat niet allemaal iedere dag?
Wat heerlijk toch om op zoek te zijn naar nieuwe uitdagingen!
Iedere dag heb je weer kansen om mensen die je nog niet kende te ontmoeten en wie weet zelfs een andere kant van jezelf te ontdekken!
Maar om dat nu in de headline van je profiel te zetten....

Daadkracht


Nee dat werkt niet, maar beschikbaar blijkt wel een toverwoord te zijn als je gevonden wilt worden.
Dit overkwam de dame in kwestie dus ook.
Ze begon het LinkedIn-spel onder de knie te krijgen en had door dat het slim is om ook te kijken wie jouw profiel bekijkt.
Er was iets veranderd in haar.
De angst om niet meer aan de bak te komen was omgeslagen in daadkracht.
Prompt belde - ja belde! -  ze  de man op die haar profiel had bekeken. Ze zag namelijk dat hij op zoek was naar nieuw personeel.
Haar enthousiasme werd beloond. In plaats van dat ze moest gaan broeden op een sollicitatiebrief volstond een kort mailtje met haar CV.

Nieuwsgierig


Stralend stond ze vorige week weer bij mij aan de balie, want binnenkort kan ze aan de bak!
Het is prachtig om te zien dat mijn enthousiasme voor LinkedIn is overgeslagen.
Ze benadrukte ook hoe belangrijk het is om altijd te bellen. Uit interesse naar een bedrijf, bij een vacature maar ook na een afwijzing.
Vrolijk zei ze: 'Wat er nu ook uitkomt, ik heb er weer zin in. Ik ben nieuwsgierig!'



zondag 10 augustus 2014

Zeg het met bloemen!

Zeg het met bloemen!


"Jij wil altijd overal een bloem opplakken", zei een vriendin pas tegen mij.
Het was lief bedoeld, maar ook wel met de boodschap: je bent zelf leuk genoeg - al die extra's zijn niet nodig. 
Maar ja, ik zou niet zonder kunnen en ze maken dat ik het leven leef zoals ik het graag leef: eenvoudig, vriendelijk, licht en luchtig en bewust in het nu.
En ja dat van dat bloemetje klopt wel, zelfs op mijn paraaf pronkt er een!.

Lobelia with love!


Het zijn vaak maar kleine gebaren die je dag maken: een complimentje, een kaartje, een vrolijke lach.
Gisteren heb ik een bijzonder dierbaar "Smart & Sexy" momentje beleefd. 
Gehakt en gejurkt en uiteraard met mijn lippen gestift deed ik mijn weekend groceries.



Ik wilde mijn fiets pakken toen ik bij de bloemenkraam een prachtige lobelia spotte. 
Ik merkte dat de mannen bij de kraam keken en het over mij hadden.
Vroeger had ik dan daarom de lobelia de lobelia gelaten. Nu stapte ik vrolijk op de kraam af.

"Zie je wel, ze heeft een lekker bekkie", zei de een... 

Ik lachte en gaf hem een hand en bedankte hem voor het compliment, want dat was het. We hadden een mooi gesprekje...
Hij had zuurstof bij zich en vertelde dat hij maandag geopereerd wordt aan een kwaadaardige tumor.. Wat was ik blij dat ik vandaag was gaan stralen en dat hij er van kon meegenieten. 
Met een figuurlijke diepe buiging zwaaide ik naar deze man die van het leven durft te genieten! 

Smart & Sexy


Drie jaar geleden werd ik door een vriendin opgepord om mee te gaan naar de Smart & Sexy Rokjesdag in Amsterdam. Lisa Portengen, de founder van Smart & Sexy, wil vrouwen inspireren hoe ze nog meer uit hun leven kunnen halen.`Meer liefde in de wereld door vrouwen te laten ervaren wie ze werkelijk zijn.’

Dat mannen ook Smart & Sexy kunnen zijn spreekt voor zich! We kunnen elkaar helpen het leven leuker, gezelliger en mooier te maken.
Ik vertelde de bloemenkoopman waarom ik nu weer durf te stralen. Je wordt er zelf alleen al zo vrolijk van! Hij zei dat hij juist daarom bloemen verkoopt: om de mensen op te fleuren!!